ყოველთვის მინდოდა ლინკოლნზე ამბავი მეთქვა. დავინახე მამისეული მამის ფიგურა; დავინახე ვიღაც, რომელიც მთლიანად, ჯიუტად იყო ერთგული თავისი იდეალების, თავისი ხედვის.
(I've always wanted to tell a story about Lincoln. I saw a paternal father figure; I saw someone who was completely, stubbornly committed to his ideals, to his vision.)
ეს ციტატა გვთავაზობს დამაჯერებელ ხედვას აბრაამ ლინკოლნის, როგორც მამობრივი ფიგურის და მტკიცე იდეალისტის აღქმაზე. ლინკოლნის პიროვნება დიდი ხანია ასოცირდება ისეთ თვისებებთან, როგორიცაა მთლიანობა, შეუპოვრობა და მისი პრინციპების ურყევი ერთგულება, განსაკუთრებით ამერიკის ისტორიის ერთ-ერთ ყველაზე მღელვარე პერიოდში. სტივენ სპილბერგის რეფლექსია ვარაუდობს, რომ ლინკოლნი განასახიერებს ლიდერის არქეტიპს, რომელსაც ამოძრავებს არა მხოლოდ პოლიტიკური მოტივები, არამედ ღრმად ფესვგადგმული პირადი რწმენა. ლინკოლნის, როგორც მამობრივი ფიგურის ხედვის ცნება ხაზს უსვამს მის ემოციურ კავშირს და მორალურ ავტორიტეტს, რომელიც შთააგონებს არა მხოლოდ ერთგულებას, არამედ მორალური სიცხადის გრძნობას. ლინკოლნის უნარი, მტკიცედ დაიჭიროს თავისი ხედვა, მიუხედავად უზარმაზარი წინააღმდეგობისა და უბედურებისა, ასახავს სიჯიუტის თვისებებს, რომლებიც დაწყვილებულია მდგრადობასთან - თვისება, რომელიც აუცილებელია მნიშვნელოვანი ლიდერობისთვის. მისი ერთგულება ერის ხელახლა გადახედვაში ერთიანობისა და სამართლიანობისკენ ხაზს უსვამს საკუთარი იდეალების ურყევი რწმენის მნიშვნელობას, განსაკუთრებით მაშინ, როცა ღრმა გამოწვევების წინაშე დგას. ეს პერსპექტივა გვიბიძგებს განვიხილოთ ლიდერები, რომლებიც ერთგულნი არიან თავიანთი ხედვებისა და მორალური კომპასის მიმართ, რაც ასახავს ისტორიის ფორმირებაში ურყევობის ძალას. უფრო მეტიც, სპილბერგის სურვილი, თქვას ამბავი ლინკოლნის შესახებ, მიანიშნებს მისი ცხოვრებითა და მემკვიდრეობით გატაცებაზე, ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ შეუძლია ინდივიდუალურმა რწმენამ წარუშლელი კვალი დატოვოს საზოგადოებაში. ამ ობიექტივის საშუალებით ლინკოლნი არა მხოლოდ ისტორიული ფიგურაა, არამედ ზნეობრივი სიძლიერისა და მამობრივი ხელმძღვანელობის სიმბოლოა მღელვარე დროში, რომელიც შთააგონებს მომავალ თაობებს, დადგეს მტკიცე რწმენაში.
