ვურეკავდი უნივერსიტეტებსა და სათემო კოლეჯებს და ვეტყოდი: „ძალიან მინდა კოლეჯში წასვლა. როგორ მივიდე კოლეჯში? რა ვქნა?' და ისინი იტყოდნენ: 'თქვენ უნდა მიიღოთ განაცხადი. თქვენ უნდა მიიღოთ სარეკომენდაციო წერილები.' შემზარავი იყო. წარმოდგენა არ მქონდა რას ვაკეთებდი.
(I would call universities and community colleges and say, 'I really want to go to college. How do I get to college? What do I do?' And they would say, 'You have to get an application. You have to get letters of recommendation.' It was terrifying. I had no idea what I was doing.)
ეს ციტატა ხაზს უსვამს იმ გადატვირთულ გრძნობას, რომელსაც ბევრი პერსპექტიული სტუდენტი განიცდის კოლეჯის მიღების პროცესში პირველად ნავიგაციისას. შფოთვა წარმოიქმნება უცნობობისა და ხელმძღვანელობის ნაკლებობისგან, რამაც შეიძლება ისედაც რთული ნაბიჯი საშინლად გამოიყურებოდეს. იგი ხაზს უსვამს სტუდენტებისთვის ხელმისაწვდომი რესურსებისა და მენტორობის მნიშვნელობას, რათა თავი დარწმუნებულნი იყვნენ უმაღლესი განათლების მიღებისას. დამხმარე სისტემების შექმნამ შეიძლება გადააქციოს ეს რთული პროცესი მიღწევად მოგზაურობად, რაც საშუალებას აძლევს სტუდენტებს გააცნობიერონ თავიანთი აკადემიური მისწრაფებები.
