თუ ვინმეს აჩვენე ის, რაც შენ დაწერე, აძლევ ძელს, დაწექი შენს კუბოში და უთხარი: "როცა მზად იქნები".
(If you show someone something you've written, you give them a sharpened stake, lie down in your coffin, and say, 'When you're ready'.)
დევიდ მიტჩელის "შავი გედის მწვანეში" ავტორი წარმოგიდგენთ მტკივნეულ დაკვირვებას საკუთარი ნაწერის გაზიარების დაუცველობის შესახებ. ამ საქციელის შედარებით კუბოში დაწოლას ბასრი ძლით, მიტჩელი ხაზს უსვამს ემოციურ რისკს. როდესაც მწერალი საკუთარ ნამუშევრებს სხვებს უცხადებს, ისინი საკუთარ თავს ექვემდებარებიან განსჯის და დაკვირვების ქვეშ, ფაქტობრივად ანდობენ თავიანთ შინაგან აზრებს და შემოქმედებას მსმენელის ინტერპრეტაციას.
ეს ციტატა ასახავს შიშს და მოლოდინს, რომელიც თან ახლავს პირადი შემოქმედების გაზიარების აქტს. ის ასახავს დელიკატურ ბალანსს დადასტურების ძიებასა და იმედგაცრუების ან ზიანის პოტენციალს შორის, რაც ასახავს შემოქმედებითი გამოხატვის ძლიერ ემოციურ ფსონებს. ასეთი სენტიმენტები ღრმად ეხმიანება მწერლებს, რაც ხაზს უსვამს იმ ღრმა გამბედაობას, რომელიც საჭიროა სხვების გამოხმაურებისთვის.
