ეს პერსპექტივა მკითხველს იწვევს, რომ აისახოს სიკეთის და ბოროტების ბუნება და მორალური კომპასის მნიშვნელობა. როდესაც ღვთიური პრინციპები ამოღებულია განტოლებისგან, სამართლიანობა ეყრდნობა მხოლოდ ადამიანის ინტერპრეტაციას, რაც შეიძლება იყოს სუსტი და სუბიექტური. წიგნი საბოლოოდ ხაზს უსვამს უფრო დიდი კონტექსტის საჭიროებას სწორად და არასწორად გაგებაში, რაც ხაზს უსვამს იმ აზრს, რომ ჩვენთან დაკავშირებასთან კავშირი შეიძლება გაამდიდროს ჩვენი სამართლიანობის გრძნობა.