იმელდას სჯეროდა ღმერთის, რადგან მან იგრძნო, რომ ამ ყველაფრის შემდეგ რაღაც უნდა ყოფილიყო, და ასევე იმიტომ, რომ ყველას, ვინც ჯერ კიდევ თაყვანს სცემდა და თაყვანს სცემდა, მთელი ამ ხნის განმავლობაში უნდა ჰქონოდა მათთვის რაღაც.
(Imelda believed in God because she felt that there had to be something else, something after all this, and also because anyone who was still being worshipped and adored after all that time had to have something going for them.)
იმელდას რწმენა ღმერთისადმი გამომდინარეობს მისი დარწმუნებით, რომ სიცოცხლეზე მეტი უნდა იყოს, ვიდრე ის, რაც დაუყოვნებლივ ჩანს. იგი გრძნობდა, რომ ტრანსცენდენტური არსებობა ან შემდგომი სიცოცხლე ელოდება დღევანდელ გამოცდილებას. ამ იმედმა შესთავაზა მას მიზნისა და მნიშვნელობის გრძნობა ცხოვრებისეული ბრძოლების ფონზე.
გარდა ამისა, იმელდას რწმენა გაძლიერდა იმ აზრით, რომ ღმერთმა მოიპოვა მუდმივი აღფრთოვანება და ერთგულება მრავალი ადამიანის მხრიდან მთელი ისტორიის განმავლობაში. ამ მიმდინარე პატივისცემამ მას მიანიშნა, რომ მართლაც მნიშვნელოვანი და დამაჯერებელი იყო იმ ღვთიური, რომელიც ამგვარი აღფრთოვანებას იწვევს, რაც კიდევ უფრო აძლიერებდა მის რწმენას.
