თავის ნამუშევარში "მაღალი ტალღა ტუკსონში", ბარბარა კინგსოლვერი ასახავს სასოწარკვეთილების გადალახვაზე, ცხოვრების მშვენიერ ასპექტებზე ყურადღების გამახვილებით, თუნდაც მის ყველაზე ბნელ მომენტებში. იგი იყენებს მარტივ, მაგრამ ნათელ გამოსახულებებს, მაგალითად, წითელ გერანიუმს, მის ქალიშვილს და მთვარეს, რათა ასახავდეს, თუ როგორ შეუძლია კონცენტრირებულმა სილამაზეზე კონცენტრირებამ ხელი შეუწყოს სიხარულის გრძნობას და სიცოცხლისთვის მადლიერების გრძნობას. ეს პრაქტიკა საშუალებას აძლევდა მას გადაკეთებულიყო მისი პერსპექტივა და ხელი შეუწყოს ბედნიერებას სირთულეებში.
კინგსოლვერი ამ პროცესს რეაბილიტაციას უწევს ინსულტის შემდეგ, სადაც უნდა დაიბრუნოს დაკარგული უნარები. მუდმივად ვარჯიშით გონებით, რომ სიხარულის პოვნა მცირე, დიდებული დეტალებით, მან იპოვა გზა სიცოცხლისთვის სიყვარულისკენ. მისი გამოცდილების საშუალებით, იგი გადმოსცემს მძლავრ მესიჯს გონების მნიშვნელობისა და ბედნიერების აღზრდის შესაძლებლობის შესახებ, თუნდაც გამოწვევების წინაშე დგას.