თავის ნამუშევარში "მაღალი ტალღა ტუკსონში", ბარბარა კინგსოლვერი ასახავს სიხარულის და სიცოცხლის მადლიერების აღმოჩენის მოგზაურობას. იგი ადარებს ამ პროცესს ინსულტის მსხვერპლის განთავისუფლების უნარ -ჩვევებთან, რაც იმაზე მიუთითებს, რომ ბედნიერების მიღწევა შეიძლება მოითხოვოს მნიშვნელოვანი ძალისხმევა და განზრახვა. ეს მეტაფორა ხაზს უსვამს დაჟინებისა და პრაქტიკის მნიშვნელობას პოზიტიური შეხედულებისამებრ.
კინგსოლვერის გზავნილი ხაზს უსვამს სიყვარულის ტრანსფორმაციულ ძალას საკუთარი ცხოვრებისადმი. იგი მიგვითითებს, რომ სიხარული არ არის ავტომატური მდგომარეობა, არამედ ის, რაც შეიძლება შეგნებულად განვითარდეს, აძლიერებს იმ აზრს, რომ ინდივიდებს შეუძლიათ თავიანთი ბედნიერების დაბრუნება ერთგულებით და თავიანთი პერსპექტივის შეცვლის მზადყოფნით.