იმ დღეებში ინგლისში ყველაზე უარესი ვიცე იყო სიამაყე, ვფიქრობ, ყველაზე უარესი ვიცე, რადგან ხალხი თვლიდა, რომ ეს სათნოება იყო.
(In those days the worst vice in England was pride, I guess-the worst vice of all, because folks thought it was a virtue.)
Carol Ryrie Brink- ის "კადი ვუდლავონის" ციტატა ასახავს გარკვეულ ისტორიულ პერიოდში ინგლისში სიამაყის კრიტიკულ შეხედულებას. ავტორი ვარაუდობს, რომ სიამაყე არა მხოლოდ გავრცელებული იყო, არამედ შეცდომით აღიქმებოდა, როგორც დადებითი თვისება. ეს ხაზს უსვამს ადამიანის ფასეულობების ურთიერთსაწინააღმდეგო ბუნებას, სადაც ის, რაც ხშირად სათნოებად აღიქმება, შეუძლია ღრმა მანკიერებით დამალვა. ეს ირონია იწვევს სოციალურ საკითხებსა და პირად კონფლიქტებს, რადგან ინდივიდებმა შეიძლება ბრძოლა ამ არასწორად აღქმასთან.
ეს კომენტარი მკითხველს უბიძგებს განიხილონ საზოგადოებრივი ნორმებისა და ქცევის გავლენა პირად ხასიათზე. სიამაყის, როგორც ყველაზე უარესი ვიცე, ეტიკეტირებით, ავტორი ყურადღებას ამახვილებს ეგოისა და თვით-მნიშვნელობის საფრთხეებზე. ეს ემსახურება შეხსენებას, რომ სათნოებები შეიძლება გახდეს საზიანო, როდესაც უკიდურესობებში გადაიყვანეს, და ამ ბალანსის გაგება გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს საზოგადოებაში პიროვნული ზრდისა და ჰარმონიისთვის.
