იზაბელი აღიარებს სპეციალურ ეტიკეტს სატელეფონო ზარებთან დაკავშირებით. იგი თვლის, რომ დილის რვა ადრე მიღებულ ზარებს უნდა განიხილებოდეს, როგორც საგანგებო სიტუაციებად, რაც მიანიშნებს პირადი დროისა და საზღვრებისადმი პატივისცემით. ამასთან, რვა - ცხრა - მდე ჩათვლით ზარები განიხილება, როგორც შეურაცხყოფა, მიგვითითებს დელიკატური წონასწორობა სოციალურ ვალდებულებებსა და პირად სივრცეს შორის.
გარდა ამისა, იზაბელი აღნიშნავს, რომ ზარები ზოგადად მისაღებია საღამოს ათამდე. მიუხედავად ამისა, იგი ხაზს უსვამს თავაზიანობის საჭიროებას საღამოს 9:30 საათის შემდეგ, სადაც ბოდიში უნდა მოიხადოს მათი ზარის შედეგად გამოწვეული რაიმე დარღვევისთვის. ეს ადგენს მისაღები საკომუნიკაციო საათების მკაფიო გაგებას, ასახავს იზაბელის ცნობიერებას სოციალური ნორმების შესახებ და ურთიერთქმედებებში განხილვის მნიშვნელობა.