"The Sunday Philosophy Club" - ში პერსონაჟები იკვლევენ სოციოპათების ემოციურ მდგომარეობებს. საუბარი ცხადყოფს ცნობისმოყვარეობას იმის შესახებ, თუ რას განიცდიან სოციოპათები შინაგანად. შემოთავაზებული პერსპექტივაა ის, რომ ისინი დიდწილად გავლენას არ ახდენენ ემოციებით, მსგავსია იმის შესახებ
იზაბელი ვარაუდობს, რომ ეს ემოციური რაზმი ბუნებრივი მდგომარეობაა, რაც შედარებას ქმნის სოციოპათებსა და კატებს შორის, რაც ტენდენციურად გამოხატავს შეშფოთებას მათი დანაშაულების მიმართ. ეს ანალოგია ასახავს საკუთარი მორალური წარუმატებლობის გამო უპატრონო კონცეფციას, რაც ხაზს უსვამს ტიპური ემოციური პასუხებისგან გათიშვას.