ჯონ დოს პასოსი, თავის წიგნში "სამი ჯარისკაცი", ხაზს უსვამს ცხოვრების აქტიურად განცდის მნიშვნელობას, ვიდრე მხოლოდ მას პასიურად აკვირდება. ის ცხოვრებას ბონბონების ყუთს ადარებს და ვარაუდობს, რომ იგი არ უნდა იყოს ხელუხლებელი და გამოუყენებელი. ამის ნაცვლად, ის უნდა იყოს დაზოგული და სრულად ისიამოვნოს. ეს მეტაფორა ხაზს უსვამს იმ აზრს, რომ ცხოვრება გთავაზობთ შესაძლებლობებსა და გამოცდილებას, რომელიც უნდა იქნას მიღებული, ვიდრე უგულებელყოფილი.
ამ პერსპექტივით, დოს პასოსი მოუწოდებს ინდივიდებს, რომ ჩაერთონ თავიანთ გარემოთი და მაქსიმალურად გამოიყენონ თავიანთი ცხოვრებიდან. მისი გზავნილის არსი არის ის, რომ ცხოვრება გაქცეულია და აქტიურად უნდა იქნას გამოყენებული, მკითხველს შეახსენებს, რომ ცხოვრების ნამდვილი სიმდიდრე უფრო მეტი მონაწილეობითა და ჩართულობიდან მოდის, ვიდრე უბრალო ფლობა.