ციტატა ხაზს უსვამს კაცობრიობის უნიკალურ ურთიერთობას დროთან, ვარაუდობს, რომ ადამიანებს აქვთ შესაძლებლობა გაზომონ და თვალყურს ადევნონ სხვა სახეობებს, როგორც სხვა სახეობებს. ეს უნარი არა მხოლოდ გავლენას ახდენს იმაზე, თუ როგორ აწყობენ ინდივიდები თავიანთ ცხოვრებას, არამედ აყენებს ღრმა ცნობიერებას სიკვდილიანობისა და არსებობის საბოლოო ბუნების შესახებ. სხვა ქმნილებებისგან განსხვავებით, ადამიანები ცხოვრობენ დროის გავლის მუდმივი შეხსენებით, რაც შეიძლება იყოს როგორც განმანათლებლური, ისე დამამძიმებელი გამოცდილება.
ამ ცნობიერებამ შეიძლება გამოიწვიოს შფოთვა ამოწურული დროის შესახებ, შექმნას შიში, რომელიც პარალიზებას უწოდებენ. როდესაც ადამიანები უფრო მეტად იცნობენ დედამიწაზე შეზღუდულ დროზე, ისინი შეიძლება იბრძოლონ თავიანთი მიზნების მიღწევის ან შესრულების გამოცდილების ზეწოლასთან. მიჩ ალბომის "The Time Keeper" - ის ციტატა იპყრობს ამ ეგზისტენციალურ შიშს, ანათებს ადამიანის ცნობიერების სირთულეებს დროისა და არსებობის შესახებ.