არავის აქვს უფრო წმინდა ვალდებულება დაემორჩილოს კანონს, ვიდრე მათ, ვინც კანონს ქმნის.
(Nobody has a more sacred obligation to obey the law than those who make the law.)
ციტატა "არავის აქვს უფრო წმინდა ვალდებულება დაემორჩილოს კანონს, ვიდრე მათ, ვინც კანონს ქმნის", ასახავს კრიტიკულ პერსპექტივას კანონმდებლების პასუხისმგებლობის შესახებ. იგი ხაზს უსვამს იმას, რომ კანონმდებლებმა და უფლებამოსილებებმა უნდა დაიცვან მათ მიერ შექმნილ კანონებს, რადგან მათი პოზიციები თანდაყოლილი მიგვითითებს სამართლიანობისა და მორალური მთლიანობის მიმართ. ეს ვალდებულება ვრცელდება უბრალო შესაბამისობას; იგი მოითხოვს, რომ ისინი როლების მოდელებს ემსახურებიან კანონის უზენაესობის გათვალისწინებით.
ეს იდეა ღრმად ეხმიანება ჟან ანუილის "ანტიგონეს" კონტექსტში, სადაც ჩნდება სამართლიანობის, მოვალეობის და მორალური კონფლიქტის თემები. განცხადება ემსახურება იმ შედეგების შეხსენებას, როდესაც მათ, ვინც უფლებამოსილებას ენდობიან, ვერ იცავენ იმ კანონებს, რომლებიც მათ აღასრულებენ. საბოლოო ჯამში, იგი ითხოვს ეთიკურ ასახვას მმართველობაზე, ხაზს უსვამს ანგარიშვალდებულებას და კანონების საჭიროებას, რომ ასახავდეს არა მხოლოდ უფლებამოსილებას, არამედ სამართლიანობას.