ავტორი ასახავს ზარალის ღრმა გავლენას, განსაკუთრებით მეგობრის, სახელად ტომის გარდაცვალების შემდეგ. ამ გამოცდილებამ, მიუხედავად იმისა, რომ მტკივნეულია, სიცოცხლის ღრმა დაფასება გამოიწვია. ავტორი შენიშნავს, რომ ასეთი ტრაგედიები, მათ შორის ავადმყოფობისა და მარტოობის ჩათვლით, შეხსენებად იქცევა, რომ ყურადღება გამახვილდეს იმაზე, რაც ნამდვილად მნიშვნელოვანია, რაც იწვევს ცხოვრების მნიშვნელოვან არჩევანს.
სიცოცხლის სრულად მიღწევისას, ავტორი ირჩევს ურთიერთობებს, ვნებიანად ჩაერთოს სამსახურთან და სიხარულს იპოვნოს ყოველდღიურ მომენტებში. არსებობს სადღესასწაულო და მადლიერების გრძნობა ცოცხალი ყოფნისთვის, რაც ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ შეიძლება უბედურებამ განაპირობა ცხოვრების სილამაზის განახლებული პერსპექტივა.