Jeannette Walls 'Memoir- ში "The Glass Castle", ავტორი ასახავს მამის კომენტარს ვენერას, პლანეტაზე, რომელიც არ აწარმოებს საკუთარ შუქს, არამედ ანათებს მზის შუქის ასახვას. ეს დაკვირვება ემსახურება მეტაფორას იმით, თუ როგორ შეიძლება ინდივიდებს ზოგჯერ დაეყრდნონ გარე წყაროებს მათი ბრწყინვალების ან დადასტურებისთვის, ვიდრე მისი შიგნიდან წარმოქმნის. იგი ხაზს უსვამს დამოკიდებულების თემებს და თხრობაში არსებული გარე მოლოდინების თემებს.
ეს ანალოგია ასახავს კედლებისა და მისი ოჯახის წინაშე მდგარი ბრძოლები, სადაც მათი ცხოვრება ხშირად დამოკიდებულია გარე გავლენებსა და პირობებზე. სინათლის ასახვა სიმბოლოა როგორც ავტონომიის ნაკლებობა, ასევე მიღებისა და აღიარების სურვილით, რაც ხაზს უსვამს ადამიანის ურთიერთობებისა და თვითშეფასების სირთულეებს. იგი მკითხველს მოუწოდებს განიხილონ განსხვავება ჭეშმარიტ შინაგან შუქსა და ის, რაც უბრალოდ აისახება გარე გარემოებებიდან.