აღწერილი მომენტში, პერსონაჟმა განიცადა უზომო უხერხულობა და მისი რეალობისგან თავის დაღწევის სურვილი. იგი გრძნობს ინტენსიურ დამცირებას, ჰგავს ცხელ ცვილს, რომელიც დიდხანს დნება, სურს რომ მთლიანად გაქრეს. მისი გრძნობების სიღრმე გამდიდრებულია იმ გამოხატულებით, რომელსაც იგი აღიქვამს მის თვალში, რაც ასახავს ინტერესის ნაკლებობას და მიღებას.
ეს ურთიერთქმედება ხაზს უსვამს დაუცველობის თემებს და უარის თქმას. მიწაში დნობის სურათი ძლიერად ასახავს მის ემოციურ მდგომარეობას, რაც ხაზს უსვამს იმას, თუ რამდენად ღრმად შეიძლება პიროვნული იმედგაცრუების ასეთი მომენტები გავლენა მოახდინოს ადამიანის თვითშეფასებასა და კუთვნილების გრძნობაზე.