ზოგჯერ აგენტებს ერთმანეთზე იმდენად გავლენას ახდენდნენ, რომ მათ დაკარგეს თავიანთი მიზანი და ამის ნაცვლად სხვა რამ გააკეთეს. ამ გაგებით, პროგრამა ძალიან ბავშვური, არაპროგნოზირებადი და ადვილად განადგურებული იყო. როგორც ერთმა პროგრამისტმა თქვა - განაწილებული დაზვერვის დაპროგრამების მცდელობაა, რომ ხუთი წლის ბავშვს უთხრას, რომ მის ოთახში წასვლა და ტანსაცმლის შეცვლა. მან
(Sometimes agents were so influenced by one another that they lost track of their goal and did something else instead. In that sense, the program was very childlike, unpredictable and easily distracted. As one programmer put it - trying to program distributed intelligence is like telling a five year old kid to go to his room and change his clothes. He may do that, but he is equally likely to do something else and never return.)
ტექსტი გვიჩვენებს, თუ როგორ შეიძლება განაწილებული სადაზვერვო პროგრამის აგენტები ერთმანეთთან მარტივად შეიტანონ, რაც მათ მიზნობრივ მიზნებს უბიძგებს. ამ ფოკუსის ნაკლებობამ შეიძლება მათი ქცევა ახსოვდეს ბავშვებისგან, რომლებიც ცნობილია არაპროგნოზირებადი და ადვილად განადგურებული.
ერთი პროგრამისტი ანალოგიას ხატავს, ადარებს გადანაწილებული ინტელექტის პროგრამირების გამოწვევას, რომ ბავშვს დაავალოს ტანსაცმლის შეცვლა. მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვმა შეიძლება დაიცვას დირექტივა, ისინი შეიძლება გახდნენ გადაადგილდნენ და მთლიანად დაივიწყონ თავიანთი დავალება, რაც ხაზს უსვამს ამგვარი სისტემების მართვაში არსებულ სირთულეებს.