იზაბელს აქვს სპეციფიკური შეხედულება სატელეფონო ეტიკეტის შესახებ, რომელიც აყალიბებს მის ურთიერთქმედებებს. მისი აზრით, დილის რვა ადრე ზარები მხოლოდ საგანგებო სიტუაციებისთვის უნდა იყოს დაცული, ხოლო რვა და ცხრა წლამდე დამზადებული ის, რაც შეურაცხყოფად ითვლება. ეს განსაზღვრავს მკაფიო საზღვარს მისი დილის მშვიდობისთვის, რაც ასახავს სხვისი გრაფიკის და კომფორტის ფრთხილად განხილვას.
დილის ცხრაზე მიღმა, იზაბელი უფრო მეტად გრძნობს თავს ზარებს, მაგრამ ის მაინც აღიარებს თამაშს სოციალურ დინამიკას, მაგალითად, ბოდიშის მოხდას, ცხრა-ოცდაათის შემდეგ განხორციელებულ ზარებს. ეს ჩარჩო ცხადყოფს კომუნიკაციის სტრუქტურირებულ მიდგომას, რაც უზრუნველყოფს პატივისცემას სხვის დროს, ხოლო საკუთარი საჭიროებების ნავიგაცია.