მშვენიერი იდეაა, დიანა, - თქვა ენთუზიაზმით. „იცხოვრე ისე, რომ შენს სახელს გაალამაზებ, თუნდაც ის თავიდანვე ლამაზი არ იყოს… ხალხის ფიქრებში ისეთი მშვენიერი და სასიამოვნო რამის დადგენა, რომ არასოდეს ფიქრობენ მასზე თავისთავად.
(That's a lovely idea, Diana,' said Anne enthusiastically. 'Living so that you beautify your name, even if it wasn't beautiful to begin with…making it stand in people's thoughts for something so lovely and pleasant that they never think of it by itself.)
"Anne of Avonlea"-ში ანა გამოხატავს თავის აღფრთოვანებას დიანას მიერ შემოთავაზებული კონცეფციით, რომელიც ხაზს უსვამს საკუთარი სახელის გაძლიერების სილამაზეს პოზიტიური ქმედებებითა და საქმეებით. მას სჯერა, რომ სიკეთითა და მადლით სავსე ცხოვრებით, ინდივიდებს შეუძლიათ შეცვალონ ის, თუ როგორ აღიქვამენ სხვები მათ, შექმნან იდენტობა, რომელიც სცილდება უბრალო ასოებს ან ბგერებს. სახელის „გალამაზების“ იდეა ღრმად ეხმიანება ანას, რაც ხაზს უსვამს მის მისწრაფებას, დატოვოს ხანგრძლივი, დადებითი შთაბეჭდილება გარშემომყოფებზე.
ეს პერსპექტივა ასახავს წიგნში უფრო ფართო თემას პიროვნული ზრდისა და სამყაროზე ზემოქმედების შესახებ. სიხარულისა და სილამაზის წყაროდ მისწრაფებით, ენი წარმოიდგენს გზას, რომ გადალახოს ჩვეულებრივი, შეუმჩნეველი სახელიც კი გადააკეთოს ისეთად, რაც იწვევს სითბოს და პოზიტიურობას. მისი საუბარი დიანასთან ხაზს უსვამს ხასიათის მნიშვნელობას და მნიშვნელობას, თუ როგორ ახსოვს ადამიანი სხვათა გულებსა და გონებაში.
