რომ ჰეტეროსექსიზმისა და ფალოგოცენტრიზმის ძალაუფლების რეჟიმები ცდილობენ საკუთარი თავის ლოგიკის, მათი მეტაფიზიკური და მათი ნატურალიზებული ონტოლოგიების მუდმივი გამეორების გზით, არ ნიშნავს რომ განმეორება თავად უნდა შეჩერდეს-როგორც ეს შეიძლება იყოს. თუ გამეორება შენარჩუნდება, როგორც იდენტურობის კულტურული რეპროდუქციის მექანიზმი, მაშინ ჩნდება გადამწყვეტი კითხვა: რა
(That the power regimes of heterosexism and phallogocentrism seek to augment themselves through a constant repetition of their logic, their metaphysic, and their naturalized ontologies does not imply that repetition itself ought to be stopped-as if it could be. If repetition is bound to persist as the mechanism of the cultural reproduction of identities, then the crucial question emerges: What kind of subversive repetition might call into question the regulatory practice of identity itself?)
ჯუდიტ ბატლერის "გენდერული უბედურება" განიხილავს ძალაუფლების სტრუქტურების დინამიკას, როგორიცაა ჰეტეროსექსიზმი და ფალოგოცენტრიზმი, რომელიც აძლიერებს მათ დომინირებას განმეორებითი კულტურული პრაქტიკის მეშვეობით და დადგენილი რწმენით იდენტურობის შესახებ. ეს განმეორება ახდენს თვითმყოფადობის გაგებისა და შესრულების სპეციფიკურ გზებს, რაც მათ ბუნებრივად და გარდაუვალს ხდის, რითაც ამ ძალაუფლების რეჟიმების გაძლიერებას. ამასთან, ბატლერი ამტკიცებს, რომ გამეორების აღმოფხვრის მცდელობის ნაცვლად, აუცილებელია იმის გარკვევა, თუ როგორ შეიძლება განმეორების სხვადასხვა ფორმებმა ამ ნორმების გამოწვევა და დესტაბილიზაცია.
ფუნდამენტური კითხვა, რომელიც ჩნდება, არის ის, თუ რა ტიპის დივერსიული გამეორება შეიძლება ეჭვქვეშ დააყენოს იმ მექანიზმები, რომლებიც არეგულირებს პირადობას. განმეორების ალტერნატიული ფორმების შემოწმებით და ჩართვით, ინდივიდებმა შეიძლება შეაფერხონ ნორმატიული ჩარჩოები და გახსნან პირადობის გამოხატვის ახალი შესაძლებლობები. ბატლერის გამოკვლევა ვარაუდობს, რომ განმეორებით შემოქმედებითი და კრიტიკული ჩართულობის გზით, შესაძლებელია ტრადიციული შეზღუდვების მიღმა იდენტურობის გადანაწილება, რაც იწვევს ფემინისტურ და ქუიზერულ გარდაქმნებს გენდერისა და თვითმყოფადობის გაგებაში.