გენდერის ეფექტი წარმოიქმნება სხეულის სტილიზაციის გზით და, შესაბამისად, უნდა იქნას გაგებული, როგორც სამყაროური გზა, რომლის დროსაც სხეულის ჟესტები, მოძრაობები და სხვადასხვა სახის სტილები წარმოადგენს გენდერული თვითგამორკვევის ილუზიას. ეს ფორმულირება გენდერის კონცეფციას ახდენს იდენტურობის მნიშვნელოვანი მოდელის საფუძვლიანად, რაც მოითხოვს გენდერის კონცეფციას, როგორც
(The effect of gender is produced through the stylization of the body and, hence, must be understood as the mundane way in which bodily gestures, movements, and styles of various kinds constitute the illusion of an abiding gendered self. This formulation moves the conception of gender off the ground of a substantial model of identity to one that requires a conception of gender as a constituted social temporality.)
ჯუდიტ ბატლერის "გენდერული უბედურება" ამტკიცებს, რომ გენდერი არ არის სტატიკური იდენტობა, სამაგიეროდ, იგი სხეულის ყოველდღიური წარმოდგენებითა და გამონათქვამებით არის ჩამოყალიბებული. ეს სხეულის ჟესტები და მოძრაობები ქმნის სტაბილური სქესის იდენტურობის აღქმას, მაგრამ ისინი სინამდვილეში დინამიური მშენებლობის ნაწილია. გენდერის სოციალური და დროებითი ასპექტების ხაზგასმით, ბატლერი ცვლის იდენტურობის გაგებას ფიქსირებული, არსებითი მოდელისგან, რომ აღიაროს იგი, როგორც ის, რაც მუდმივად ვითარდება სოციალური ურთიერთქმედებებით.
ეს პერსპექტივა აყენებს გენდერის ტრადიციულ ცნებებს იმის ვარაუდით, რომ ეს არ არის თანდაყოლილი ხარისხი, არამედ როლი, რომელსაც ინდივიდები ასრულებენ საზოგადოებაში. გენდერის იდეა, როგორც სპექტაკლი, ხაზს უსვამს გენდერული იდენტურობის სითხეს და ცვალებადობას, რაც საშუალებას იძლევა უფრო ნიუანსირებული გაგება, თუ როგორ განიცდიან ინდივიდები და გამოხატავენ თავიანთ სქესს დროთა განმავლობაში. ეს კონცეპტუალიზაცია ხელს უწყობს ნორმებისა და ქცევის კრიტიკულ გამოკვლევას, რომლებიც აყალიბებენ გენდერულ ჩვენს აღქმას, საბოლოოდ კი ანგრევს სინგულარული, ფიქსირებული იდენტურობის ცნებას.