ზოგადი იდეა იყო, რომ მათი პროგრამული უზრუნველყოფა ჯერ მდიდარ ტექნიკოსებზე მიეყიდა და შემდეგ, თანდათანობით, შეაღწიონ გარეუბნების ტრაქტის სახლების საშუალო კლასის მფლობელების გონებას.
(The general idea was to sell their software first to rich technophiles and then, gradually, infiltrate the minds of the middle-class owners of suburban tract houses.)
პირველადი სტრატეგია, რომელიც განიხილეს მაიკლ ლუისის წიგნში, "ახალი ახალი რამ", გულისხმობს მდიდარი ტექნოლოგიის მოყვარულთათვის, როგორც საწყის მომხმარებლებს მათი პროგრამული უზრუნველყოფისთვის. ეს მიდგომა მიზნად ისახავს ბაზრის ძლიერი არსებობის დამკვიდრებას მათ შორის, ვისაც შეუძლია და ვისურვებდეს ახალი ტექნოლოგიის მიღება. ამ მძლავრი დემოგრაფიული ფოკუსირებით, შემქმნელები მიზნად ისახავს სანდოობის შექმნას და მათი პროდუქტის დახვეწას იმ გარემოში, რომელიც ხელს უწყობს ინოვაციებსა და ენთუზიაზმს.
მას შემდეგ, რაც პროგრამა აღმოაჩენს თავის ადგილს მდიდარ ტექოფილებთან, გეგმა თანდათანობით მიუახლოვდება ფართო აუდიტორიას, კერძოდ, საშუალო დონის სახლის მეპატრონეებს გარეუბნულ რაიონებში. ეს ორფაზიანი მიდგომა მიზნად ისახავს ბაზრის უფრო დიდი მიღების შესაქმნელად და გზას დაათვალიეროს ყოველდღიურ მომხმარებლებს შორის მათი ტექნოლოგიის ფართო მიღებისთვის. საბოლოო ჯამში, ხედვა არის მოწინავე პროგრამული უზრუნველყოფის ხელმისაწვდომი და მიმზიდველი მოსახლეობის ფართო სეგმენტისთვის.