კურტ ვონეგუტი უმცროსი ვარაუდობს, რომ ადამიანის გამოცდილების არსი შეიძლება განასხვავოს ერთ კონცეფციაში: უხერხულობა. ეს ცნება ეხმიანება მთელი თავისი საქმიანობის განმავლობაში, განსაკუთრებით "Bluebeard" - ში, სადაც პერსონაჟები აწყდებიან თავიანთ ქმედებებს, წარუმატებლობებს და მათზე განთავსებულ საზოგადოებრივ მოლოდინებს. უხერხულობის განცდა ხშირად ემსახურება როგორც კატალიზატორი პიროვნული ზრდისა და თვითრეკლამაციისთვის.
უხერხულობაზე ფოკუსირებით, ვონეგუტი ხაზს უსვამს ადამიანის მდგომარეობაში არსებულ საერთო ძაფს, ხაზს უსვამს დაუცველობას და კავშირის საჭიროებას. ეს პერსპექტივა მკითხველს მოუწოდებს შეისწავლონ საკუთარი უხერხულობის გრძნობები და აღიარონ ისინი, როგორც ადამიანის ყოფნის ფუნდამენტური ნაწილი, საბოლოოდ ხელს შეუწყობს უფრო ღრმა თანაგრძნობას და გაგებას ცხოვრების საერთო გამოცდილებაში.