სამშვიდობო პროპაგანდის მეთოდები, რომლებიც მიზნად ისახავს მშვიდობის დოქტრინის დამკვიდრებას არგუმენტებით და ზოგადად მშვიდობისთვის ხელსაყრელი განცდის შექმნით, როგორც ჩანს, ვერ მიაღწევენ ადამიანური ქმედებების წყაროებს და აგვარებენ იმ ქცევის მიზეზებს, რომელთა შეცვლასაც ისინი ცდილობენ.
(The methods of peace propaganda which aim at establishing peace doctrine by argument and by creating a feeling favorable to peace in general seem to fall short of reaching the springs of human action and of dealing with the causes of the conduct which they seek to modify.)
ეს ციტატა ხაზს უსვამს მხოლოდ მშვიდობის ხელშეწყობის შეზღუდვებს რაციონალური არგუმენტისა და ემოციური მიმართვის გზით. ჭეშმარიტი მშვიდობა მოითხოვს კონფლიქტის გამომწვევი მიზეზების - სოციალური, ეკონომიკური და ფსიქოლოგიური ფაქტორების გათვალისწინებას, ვიდრე მხოლოდ დამაჯერებელ დისკურსზე დაყრდნობით. მშვიდობის გაძლიერების მცდელობები უნდა მოიცავდეს ზედაპირული გრძნობების გაგებას და ადამიანის ქცევის მამოძრავებელ ფუნდამენტურ მოტივაციას. ამ ძირეული მიზეზების მოგვარების გარეშე, სამშვიდობო ინიციატივები რისკის ქვეშ რჩება ზედაპირული და არაეფექტური, რადგან ისინი არ ცვლიან უთანხმოების და ძალადობის ძირითად მამოძრავებელს.
