კლდე, თავის მხრივ, არც კი იცის ჩვენი არსებობის შესახებ, რადგან ჩვენ ცოცხლები ვართ მხოლოდ მისი სიცოცხლის ხანგრძლივობის მოკლე მომენტში. მას, ჩვენ სიბნელეში ციმციმები ვართ.
(The rock, for its part, is not even aware of our existence because we are alive for only a brief instant of its lifespan. To it, we are like flashes in the dark.)
ციტატა ასახავს ადამიანის სიცოცხლის უმნიშვნელობას, ვიდრე კლდის მიერ წარმოდგენილი დროის უზარმაზარი დრო. იგი მიგვითითებს იმაზე, რომ სანამ ადამიანებს აქვთ შეზღუდული არსებობა, კლდე გაცილებით დიდხანს განიცდის, ჩვენი ყოფნისადმი გულგრილი დარჩა. ეს ხაზს უსვამს ადამიანის ცხოვრების გარდამავალ ბუნებას და სამყაროს უფრო დიდ უწყვეტობას.
უფრო მეტიც, იგი ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ ხდება ჩვენი ცხოვრებისეული გამოცდილება, როგორც მოკლედ განათება, სხვაგვარად ბნელ დროში. ამ თვალსაზრისით, ჩვენი არსებობა გეოლოგიური დროის ფონზე უბრალოდ მომენტალური მოვლენაა, რაც ასახავს ბუნების დიდ ნაწილში უმნიშვნელო თემას.