ბავშვობის მთელი აზრი, "დომენიკა გაგრძელდა", ის არის, რომ ის გვაძლევს უდანაშაულობისა და დაცვის ხანმოკლე მომენტს მსოფლიოს ზეწოლისაგან. მშობლები, რომლებიც შვილებს ძალიან ძლიერად უბიძგებენ ამ პატარა სივრცეში.
(The whole point about childhood," Domenica went on, "is that it affords us a brief moment of innocence and protection from the pressures of the world. Parents who push their children too hard intrude on that little bit of space.)
დომენიკა ასახავს ბავშვობის არსს, ხაზს უსვამს მის როლს, როგორც მფრინავი ფაზა, რომელსაც უდანაშაულობით ხასიათდება უდანაშაულობა და ფარი საზოგადოებრივი ზეწოლისგან. იგი თვლის, რომ ეს პერიოდი უნდა იყოს სანუკვარი და დაცული, რაც საშუალებას აძლევს ბავშვებს ისარგებლონ უყურადღებო არსებობით.
ამასთან, იგი აფრთხილებს მშობლების წინააღმდეგ, რომლებიც შვილებზე გადაჭარბებულ ზეწოლას ახდენენ და მიანიშნებენ, რომ ასეთი საქციელი არღვევს ამ ძვირფას დროს. მათი შვილების ძალიან რთულად დაჭერით, ეს მშობლები რისკავს, რომ ძირს უთხრის იმ საკურთხეველს, რომელსაც ბავშვობა წარმოადგენს.
