დომენიკა ასახავს ბავშვობის არსს, ხაზს უსვამს მის როლს, როგორც მფრინავი ფაზა, რომელსაც უდანაშაულობით ხასიათდება უდანაშაულობა და ფარი საზოგადოებრივი ზეწოლისგან. იგი თვლის, რომ ეს პერიოდი უნდა იყოს სანუკვარი და დაცული, რაც საშუალებას აძლევს ბავშვებს ისარგებლონ უყურადღებო არსებობით.
ამასთან, იგი აფრთხილებს მშობლების წინააღმდეგ, რომლებიც შვილებზე გადაჭარბებულ ზეწოლას ახდენენ და მიანიშნებენ, რომ ასეთი საქციელი არღვევს ამ ძვირფას დროს. მათი შვილების ძალიან რთულად დაჭერით, ეს მშობლები რისკავს, რომ ძირს უთხრის იმ საკურთხეველს, რომელსაც ბავშვობა წარმოადგენს.