ციტატა აღწერს სცენაზე, სადაც ქათმები გამოსახულია ცოცხალი, თითქმის შფოთვითი ქცევით, კონკრეტულად კი ხაზს უსვამს მათ კუდის ბუმბულს და განუწყვეტელი ხრტით. ეს პორტრეტი მიგვითითებს იმაზე, რომ ქათმებმა შეიძლება იგრძნონ მოუთმენლობის გრძნობა, რაც მიუთითებს დროის უფრო ღრმა ცნობიერებაზე. ამასთან, მთხრობელი ასახავს ქათმების ბუნებას, მიგვითითებს იმაზე, რომ მიუხედავად ამ აშკარა მოუთმენლობისა, ისინი საბოლოოდ ეგზისტენციალური არსებები არიან, რომლებიც ორიენტირებულია მათ უშუალო არსებობაზე, ვიდრე დროებითი შეშფოთებაზე.
ქათმების ქცევასა და ეგზისტენციალიზმის იდეას შორის ეს შერწყმა იწვევს კითხვებს ცხოველების ცნობიერების შესახებ. მიუხედავად იმისა, რომ ქათმები ავლენენ ცოცხალ თვისებებს, რომლებიც შეიძლება მოუთმენლად წააგავდნენ, მთხრობელი მიუთითებს, რომ ისინი ნამდვილად არ აცნობიერებენ დროის კონცეფციას, როგორც ამას ადამიანები აკეთებენ. ფრინველების, განსაკუთრებით ქათმების ბუნების ეს წარმოდგენა ემსახურება ადამიანის აღქმასა და ცხოველების ინსტინქტურ არსებობას შორის განსხვავებას, ცხოველთა სამეფოში ცხოვრების სირთულეებს აძლიერებს.