არ არის ბევრი გონებრივი მანძილი, რომელიც შეგრძნებას განიცდის და მთლიანი შურისძიების ეთიკას, ან მინიმუმ ისეთი შემთხვევითი შურისძიებას შორის, რომელიც საზოგადოების წესიერებას იწვევს.
(There is not much mental distance between a feeling of having been screwed and the ethic of total retaliation, or at least the kind of random revenge that comes with outraging the public decency.)
ჰანტერ ს. ტომპსონის "ჯოჯოხეთის ანგელოზები: უცნაური და საშინელი საგა", ავტორი იკვლევს ღალატის გრძნობებს და შურისძიების ინსტინქტს შორის. იგი ვარაუდობს, რომ როდესაც პირები თავს ბოროტად გრძნობენ, ეს ხშირად იწვევს უკიდურეს პასუხებს, თუნდაც შურისძიების მოთხოვნით, რაც ემორჩილება საზოგადოებრივ ნორმებს. ეს კავშირი ხაზს უსვამს, თუ როგორ შეიძლება ემოციებმა გამოიწვიოს, რომ ძალადობრივად იმოქმედოს აღქმული უსამართლობის წინააღმდეგ.
ციტატა ასახავს ფსიქოლოგიურ ცვლილებას, რომ შეგრძნებიდან შეგრძნებიდან მოიცვა აზროვნება, რაც ამართლებს მთლიანი შურისძიებას. იგი ანათებს აღშფოთების პოტენციურ შედეგებს, რაც ცხადყოფს, თუ როგორ შეიძლება ასეთმა ემოციებმა გამოიწვიოს შურისძიების ციკლი, რაც არღვევს საზოგადოებრივ წესიერებას და წესრიგს. ტომპსონის დაკვირვება მკითხველს უბიძგებს იფიქრონ მავნე გრძნობების გავლენა მორალურ საზღვრებზე და საზოგადოებრივ ქცევაზე.