„დროის მცველში“ მიჩ ალბომი იკვლევს კაცობრიობის დაუნდობელ სწრაფვას დროისკენ, ასახავს იმას, თუ როგორ ისწრაფვიან ადამიანები ხშირად დამატებით საათებს და უფრო სწრაფ შედეგებს ყოველდღიურ ცხოვრებაში. ეფექტურობის ეს ძიება იწვევს ცხოვრების უბრალო სიამოვნებებისადმი მადლიერების ღრმა დაკარგვას, რაც იწვევს უბრალოდ არსებობის სიამოვნებისგან გაწყვეტას.
ნარატივი ვარაუდობს, რომ პროდუქტიულობაზე და დროის გაზომვაზე ზედმეტად ფოკუსირებით, ინდივიდებმა შეიძლება უგულებელყოთ დღევანდელი მომენტის სილამაზე და გამოცდილება, რომელიც ამდიდრებს მათ ცხოვრებას. საბოლოო ჯამში, ის ხაზს უსვამს ცხოვრების გარდამავალი ბუნების დატკბობის მნიშვნელობას და არა მის კონტროლზე აკვიატებას.