ავტორი გამოხატავს გაუქმების გრძნობას, რომელიც ხშირად ჩანს ჰოლივუდის ვარსკვლავების, როგორც მამაკაცი, ასევე ქალი. მათი ჩვეულებრივი მიმზიდველობის მიუხედავად, მათ არ აქვთ სიღრმე და ინტელექტი, რაც მათ მახინჯს ხდის მთხრობელის მიმართ. ეს სიცარიელე ხაზს უსვამს საზოგადოებრივ ფასეულობებს უფრო ფართო კრიტიკას, რაც პრიორიტეტს უწევს მასალას.
უფრო მეტიც, მთხრობელი იმედგაცრუებას ხედავს იმ აზრში, რომ კანონზომიერება შეიძლება არსებობდეს ყოველგვარი ღრმა მნიშვნელობისა და შინაგანი სილამაზის გარეშე. ამის ნაცვლად, ისინი ვარაუდობენ, რომ კაცობრიობის ქაოტური და არასრულყოფილი ასპექტები უფრო მიმზიდველია, ვიდრე ვარსკვლავების გაპრიალებული, მაგრამ ზედაპირული პირობები, რაც ხაზს უსვამს ნამდვილობის უპირატესობას უბრალო ვიზუალურ შესაბამისობასთან მიმართებაში.