საკუთარი ენის დაკარგვა ჰგავდა დედაჩემის დავიწყებას და, როგორც სამწუხარო, გარკვეულწილად.
(To lose your own language was like forgetting your mother, and as sad, in a way.)
ალექსანდრე მაკკალ სმიტის ციტატა
ციტატა ასახავს ღრმა ემოციურ კავშირს, რომელსაც ინდივიდები აქვთ თავიანთ ენასთან. საკუთარი ენის დაკარგვამ შეიძლება ღრმა დანაკარგი იგრძნოს, დედის დავიწყების მსგავსად. ეს განწყობა ხაზს უსვამს ენის მნიშვნელობას, როგორც იდენტურობისა და კულტურული მემკვიდრეობის განუყოფელ ნაწილს.
ამ კონტექსტში, ავტორი ხაზს უსვამს, რომ ენა არ არის მხოლოდ კომუნიკაციის საშუალება, არამედ მოგონებების, ტრადიციების და პირადი ისტორიის ჭურჭელი. როდესაც ენა ქრებოდა, მას შეუძლია სიმბოლოა ოჯახური ობლიგაციების და კულტურული ფესვების წაშლა, რაც მწუხარების გრძნობას იწვევს იმისთვის, რაც დაკარგა.