შეეცადეთ წარმოიდგინოთ ცხოვრება დროის შენარჩუნების გარეშე. ალბათ არ შეგიძლია. თქვენ იცით თვე, წელი, კვირის დღე. თქვენს კედელზე არის საათი ან თქვენი მანქანის დაფა. თქვენ გაქვთ გრაფიკი, კალენდარი, ვახშმის დრო ან ფილმი. მიუხედავად ამისა, თქვენს გარშემო, დროთა განმავლობაში უგულებელყოფილია. ფრინველები არ გვიან. ძაღლი არ ამოწმებს თავის საათს. ირმები არ იბადებიან დაბადების დღის
(Try to imagine a life without timekeeping. You probably can't. You know the month, the year, the day of the week. There is a clock on your wall or the dashboard of your car. You have a schedule, a calendar, a time for dinner or a movie. Yet all around you, timekeeping is ignored. Birds are not late. A dog does not check its watch. Deer do not fret over passing birthdays. an alone measures time. Man alone chimes the hour. And, because of this, man alone suffers a paralyzing fear that no other creature endures. A fear of time running out. ― Mitch Albom, The Time Keeper)
მიჩ ალბომი ასახავს დროის შენარჩუნების კონცეფციას და ადამიანის ცხოვრებაში მის უზარმაზარ ყოფნას. ცხოველებისგან განსხვავებით, რომლებიც ცხოვრობენ ინსტინქტურად და დროის გარეშე შეშფოთების გარეშე, ადამიანები ვალდებულნი არიან გრაფიკებითა და კალენდრებით. ჩვენ მუდმივად ვამოწმებთ საათებს და ვგეგმავთ ჩვენს დღეებს, ვქმნით სტრუქტურას დროის ნაკადის გარშემო, რაც მნიშვნელოვნად გავლენას ახდენს ჩვენს ცხოვრებაზე და პრიორიტეტებზე.
დროულად ეს ფიქსაცია ქმნის უნიკალურ შფოთვას, რომელსაც ადამიანები განიცდიან - დროის შიშით. მიუხედავად იმისა, რომ სხვა არსებები განიცდიან ცხოვრებას დროის ცნობიერების წონის გარეშე, ადამიანები მხოლოდ დროულად ეკიდებიან შეზღუდვებს და ზეწოლას. ეს ეგზისტენციალური შეშფოთება გვაშორებს, რაც ხაზს უსვამს ადამიანის მდგომარეობის ფუნდამენტურ ასპექტს, რადგან ჩვენ მუდმივად ვცდილობთ მომენტებს, ხშირად ვგრძნობთ ცხოვრების უხეშ ბუნებას.