ნაგუიბ მაჰფუზი, ცნობილი ეგვიპტელი ავტორი, ვარაუდობს, რომ ბედნიერება არ არის ერებისათვის, რადგან მოსახლეობის შეშფოთება და საჩივრები ხშირად დაჩრდილავს კმაყოფილების გრძნობას. მისი აზრით, უკმაყოფილება არის უნივერსალური გამოცდილება, რომელიც ასახავს ჩვეულებრივი პირების წინაშე მდგარი ბრძოლები, რაც ხაზს უსვამს იმას, რომ ჩვეულებრივი ადამიანი ხშირად გამოხატავს იმედგაცრუებებს, როგორც მათი რეალობის ნავიგაციის საშუალებას.
ეს პერსპექტივა გულისხმობს, რომ ვიდრე ეროვნული ბედნიერების ზომას, ქვეყნის ნამდვილი ხასიათი შეიძლება შეფასდეს მისი ხალხის ხმით. იმის აღიარებით, რომ საჩივრის ენა არის საზოგადოებრივი დისკურსის მნიშვნელოვანი ასპექტი, მაჰფუზი მოგვიწოდებს, რომ განვიხილოთ უფრო ღრმა საკითხები ნებისმიერი ქვეყნის შიგნით, საბოლოოდ მიუთითებს საჩივრების მნიშვნელობასთან დაკავშირებით, რომ უფრო მეტად შესრულებული საზოგადოების განვითარებისთვის.