ადრე - ძველ დღეებში - მედიის სურათი უხეშად შეესაბამებოდა რეალობას. მაგრამ ახლა ეს ყველაფერი შეცვლილია. მედია გამოსახულება რეალობაა და შედარებით ყოველდღიური ცხოვრება არ არის აღფრთოვანებული. ასე რომ, ახლა ყოველდღიური ცხოვრება ყალბია და მედია გამოსახულება მართალია. ზოგჯერ ჩემს მისაღებ ოთახში ვუყურებ და ოთახში ყველაზე რეალური რამ არის ტელევიზია. ეს არის ნათელი და ნათელი,
(Used to be - in the old days - the media image roughly corresponded to reality. But now it's all reversed. The media image is the reality, and by comparison day-to-day life seems to lack excitement. So now day-to-day life is false, and the media image is true. Sometimes I look around my living room, and the most real thing in the room is the television. It's bright and vivid, and the rest of my life looks drab. So I turn the damn thing off. That does it every time. Get my life back.)
წარსულში, მედიაში მოვლენებისა და ცხოვრების წარმოდგენა იყო რეალობის რეალობის ასახვა. ამასთან, ამჟამინდელმა მდგომარეობამ ეს კონცეფცია გააფართოვა; ახლა, მედიის ცხოვრების პორტრეტი აყალიბებს იმას, რაც ბევრს რეალობად აღიქვამს. ეს ცვლა ქმნის დისონანსს, სადაც ყოველდღიური გამოცდილება ერთფეროვნად გრძნობს თავს ეკრანებზე წარმოდგენილ ნათელ აღფრთოვანებასთან შედარებით, რაც იწვევს სიტუაციას, როდესაც ცხოვრება გრძნობს თავს არარეალურად, ხოლო მედიის პროგნოზები მიიღება როგორც ჭეშმარიტი.
როგორც ავტორი მაიკლ კრიტტონი ასახავს "Airframe" - ში, ამ გათიშვამ შეიძლება გამოიწვიოს იმედგაცრუების გრძნობა. ტელევიზიის სიკაშკაშემ შეიძლება დაჩრდილა ყოველდღიური არსებობის სამყაროური ასპექტები, რაც რეალურ სამყაროში მოსაწყენი გახდება. რეალობის გრძნობის აღდგენისა და ნამდვილობის აღდგენის მიზნით, შეგიძლიათ აირჩიოთ ამ მედიის გავლენისგან გათიშვა, რაც საშუალებას მისცემს შეხვდეს ჭეშმარიტ გამოცდილებას და ემოციებს.
