"The Man in The High Castle" - ში, ფილიპ კ. დიკი ასახავს სამყაროში ზნეობის სირთულეებს, რომელიც არ არის იდეალური. იგი ვარაუდობს, რომ თუ მორალი პირდაპირ იქნებოდა, ჩვენი გადაწყვეტილებები უფრო მარტივი და ნათელი იქნებოდა. ამის ნაცვლად, ჩვენ ხშირად ვხვდებით დილემებს, სადაც სწორი და არასწორი არ არის ადვილად შესამჩნევი, მოითხოვს ძალისხმევას და ღრმა აზროვნებას, რომ ნავიგაცია მოახდინონ ჩვენს არჩევანში. ეს სირთულე მიუთითებს იმაზე, რომ ჩვენი შემეცნებითი შესაძლებლობები შეიძლება ყოველთვის არ მიგვიყვანოს მარტივ მორალურ გზაზე.

ციტატა ხაზს უსვამს იმ ბრძოლას, რომელსაც ადამიანი ემუქრება მათი ზნეობრივი რწმენის შერიგების მიზნით, მათი გარემოებების რეალობით. ეს გულისხმობს, რომ იდეალური სამყარო, სადაც ეთიკური გადაწყვეტილებები აშკარა და ძალისხმევაა, რჩება მოუხერხებელი. ასეთი სცენარი ცხადყოფს, რომ ჭეშმარიტი მორალი გულისხმობს ორაზროვნებას, რაც ჩვენს მორალურ მოგზაურობას ადამიანის გამოცდილების რთულ, მაგრამ არსებით ნაწილად აქცევს.