თავის წიგნში "ფრენის ქცევა", ბარბარა კინგსოლვერი ბადებს აზროვნების დამადასტურებელ კითხვას ფსიქიკური ჯანმრთელობის მიმართ საზოგადოების დამოკიდებულებების შესახებ. იგი იკვლევს პარადოქსს, თუ როგორ უწყობს ხელს საზოგადოება ბავშვებში ფანტასტიკურ ან არარეალისტურ რწმენას, ხოლო ამავე დროს, მედიკამენტებში მოზრდილებში მსგავსი ქცევის მკურნალობას განიცდის. ეს შეუსაბამობა იწვევს უფრო ღრმა გამოკვლევას, თუ როგორ ვზრდით წარმოსახვას ახალგაზრდობაში, თუ როგორ ვმართავთ ზრდასრულთა აღქმას, რომელიც გადახრილია რეალობისგან.
კომენტარი იწვევს მკითხველს, რომ აისახოს ადამიანის ქცევის სირთულეზე და მასზე განსხვავებული პასუხები. ეს მიგვითითებს იმაზე, რომ სანამ წარმოსახვა აღინიშნება ბავშვებში, რადგან ისინი ჯერ კიდევ ვითარდება, იგივე შეიძლება მოზრდილებში პრობლემური იყოს, რაც მედიკამენტებისადმი დამოკიდებულებას იწვევს, რომ შეესაბამებოდეს საზოგადოებრივ ნორმებს. ეს კონტრასტი ბადებს მნიშვნელოვან კითხვებს იმის შესახებ, თუ როგორ ვუჭერთ მხარს გონებრივ კეთილდღეობას ცხოვრების სხვადასხვა ეტაპზე და რას ნიშნავს ინდივიდებისთვის მათი რეალობის ნავიგაცია.