მიჩ ალბომის "დროის მცველში" ავტორი ასახავს დროის ბუნებას და კაცობრიობის უნიკალურ ურთიერთობას მასთან. ცხოველებისგან განსხვავებით, რომლებიც ცხოვრობენ ცხოვრების ბუნებრივ რიტმებთან ჰარმონიაში, ადამიანები ერთადერთი არსებები არიან, რომლებიც შეგნებულად ზომავენ დროს და აკისრებენ მას სტრუქტურას. ეს აკვიატება იწვევს დროის გავლის მუდმივ ცნობიერებას, ქმნის შფოთვას და შიშს, რომელიც არ არსებობს სხვა არსებებში, რომლებიც ცხოვრობენ მომენტში.
მოსაზრება, რომ ადამიანები მარტო განიცდიან დროის ამოწურვის პარალიზებულ შიშს, ცხადყოფს უფრო ღრმა კომენტარს ადამიანის მდგომარეობაზე. მიუხედავად იმისა, რომ ფრინველები, ძაღლები და ირმები აგრძელებენ არსებობას შეშფოთების გარეშე რამდენიმე წუთის ან საათის განმავლობაში, ადამიანების დროზე დაფიქსირება ხელს უწყობს სიბერესა და ცხოვრების წარმავალ ბუნებას. ეს განსხვავება ხაზს უსვამს ცნობიერების ტვირთს, სადაც დროის გაცნობიერებამ შეიძლება გამოიწვიოს ტანჯვა, თუ ადამიანი დაკარგავს კავშირს აწმყოსთან.