Herbert Spencer was een prominente Engelse filosoof en socioloog die bekend staat om zijn invloed op verschillende gebieden, waaronder biologie en sociologie. Zijn ideeën legden de basis voor het concept van sociaal darwinisme, dat de principes van natuurlijke selectie toepaste op menselijke samenlevingen. Hij geloofde dat de samenleving zich ontwikkelt als levende organismen, door een proces van differentiatie en integratie. Zijn werk benadrukte individualisme en het belang van concurrentie bij het stimuleren van maatschappelijke vooruitgang. De bijdragen van Spencer aan de filosofie omvatten de ontwikkeling van een uitgebreid raamwerk voor het begrijpen van vooruitgang in menselijke samenlevingen. Hij betoogde dat samenlevingen evolueren van eenvoudige tot complexe vormen, een theoretische benadering die hij 'het overleven van de sterkste' noemde. Dit perspectief had niet alleen invloed op de sociologie, maar had ook invloed op het politieke denken, wat leidde tot debatten over sociaal beleid en welzijn in de context van natuurwetgeving en individuele rechten. Ondanks zijn belangrijke bijdragen zijn de theorieën van Spencer bekritiseerd vanwege hun deterministische implicaties. Geleerden hebben erop gewezen dat zijn analogieën tussen biologische en sociale evolutie complex sociaal gedrag te vereenvoudigen en de rol van cultuur en samenwerking bij menselijke ontwikkeling negeren. Desalniettemin blijft de erfenis van Spencer bestaan ​​in de discussies over sociale structuur en evolutie, en hij blijft een sleutelfiguur in de geschiedenis van de sociale theorie.