James J. Gibson was een invloedrijke Amerikaanse psycholoog bekend om zijn werk over visuele perceptie en ecologische psychologie. Zijn baanbrekende theorieën brachten een revolutie teweeg in het begrip van hoe mensen en dieren omgaan met hun omgevingen. Gibson introduceerde het concept van 'vergoedingen', dat verwijst naar de mogelijkheden voor actie die objecten en omgevingen bieden. Dit idee onderstreepte het belang van de relatie tussen organismen en hun omgeving bij het bepalen van gedrag en perceptie. De aanpak van Gibson benadrukte de rol van perceptie in actie in plaats van het alleen te zien als een proces van het ontvangen van sensorische inputs. Hij betoogde dat perceptie rechtstreeks wordt beïnvloed door de omgeving, wat suggereert dat mensen de wereld niet als een verzameling individuele zintuiglijke ervaringen beschouwen, maar als een dynamisch en onderling verbonden geheel. Zijn ecologische benadering benadrukte het belang van de context bij het begrijpen van perceptie, en biedt inzichten die op grote schaal van toepassing zijn op gebieden zoals psychologie, ontwerp en interactie tussen mens en computer. Tijdens zijn carrière publiceerde Gibson verschillende invloedrijke werken, waaronder 'The Ecological Approach to Visual Perception', die de basis legden voor ecologische psychologie. Zijn ideeën daagden bestaande paradigma's uit en moedigden een meer geïntegreerde kijk op perceptie en actie aan, waardoor hij een sleutelfiguur werd in de studie van hoe organismen navigeren en hun omgeving begrijpen. Zijn erfenis blijft van invloed op onderzoek en toepassingen in verschillende disciplines tegenwoordig. James J. Gibson was een invloedrijke Amerikaanse psycholoog die bekend staat om zijn belangrijke bijdragen op het gebied van visuele perceptie en ecologische psychologie. Hij introduceerde het concept van 'vergoedingen', dat zich richt op de kansen die de omgeving biedt voor actie, en benadrukt de dynamische interactie tussen organismen en hun omgeving. Het werk van Gibson heeft perceptie opnieuw gedefinieerd als niet alleen een reeks sensorische input, maar als een actief proces dat wordt gevormd door context, die meerdere velden beïnvloedt en een blijvende erfenis in de psychologie achterlaat.