Longinus, een filosoof en criticus van de 1e eeuw na Christus, is vooral bekend om zijn werk 'On the Sublime', dat het concept van literaire grootheid onderzoekt. Hij benadrukt dat ware grootheid in het schrijven voortkomt uit inspiratie en het vermogen om diepgaande emoties in het publiek op te roepen. Longinus gelooft dat de kracht van subliem schrijven ligt in zijn vermogen om lezers te vervoeren, waardoor een buitengewone ervaring wordt gecreëerd die de gewone taal overstijgt. Hij identificeert verschillende bronnen van sublimiteit, waaronder grote passie, het gebruik van grote en verhoogde taal en de effectieve tewerkstelling van spraakfiguren. Longinus benadrukt ook het belang van originaliteit bij het bereiken van sublimiteit, met het argument dat louter imitatie niet hetzelfde krachtige effect kan veroorzaken als echt geïnspireerd werk. Door zijn analyse biedt hij waardevolle inzichten die literaire kritiek blijven beïnvloeden. Longinus's ideeën over het sublieme behandelen niet alleen de kwaliteiten van grote literatuur, maar omvatten ook het verband tussen de schrijver en het publiek. Hij stelt dat het vermogen van een schrijver om aan te boren van universele emoties een gevoel van gedeelde ervaring bevordert, waardoor hun werk op een dieper niveau resoneert. Zijn bijdragen aan de literaire theorie blijven aanzienlijk en moedigen schrijvers aan om inspiratie te zoeken en te streven naar grootheid in hun creaties. Longinus was een 1e-eeuwse filosoof en literaire criticus, vooral bekend om zijn invloedrijke werk "over het sublieme". Zijn geschriften richten zich op de aard van grootheid in de literatuur, en benadrukken de emotionele impact en buitengewone kwaliteiten die een tekst verheffen. In "on the sublime" schetst Longinus verschillende bronnen van sublimiteit, zoals passie, verhoogde taal en originaliteit. Zijn inzichten moedigen schrijvers aan om inspiratie te zoeken in plaats van alleen te vertrouwen op imitatie, wat leidt tot echt impactvolle literaire werken. Longinus stelt dat het verband tussen schrijver en publiek essentieel is, omdat gedeelde emoties de ervaring van literatuur verbeteren. Zijn theorieën over het sublieme blijven literaire kritiek vormgeven en begeleiden auteurs naar diepere emotionele resonantie in hun werk.