De hoofdrolspeler in het boek "Ibn Fatuma van Naguib Mahfouz reflecteert op de leer van zijn mentor, Sheikh Maghagha, met name het concept van rationaliteit in het licht van zijn eigen blijvende gevangenschap. De verteller worstelt om een ​​logische basis te vinden voor zijn opsluiting, wat een diep gevoel van verwarring en frustratie rond zijn situatie suggereert.

Dit conflict resoneert in het hele verhaal en benadrukt de spanning tussen de wijsheid die wordt toegegeven door de sjeik en de harde realiteit waarmee de hoofdrolspeler wordt geconfronteerd. De verkenning van deze thema's onderstreept de complexiteit van het begrijpen van vrijheid en rationeel denken in de grenzen van een leven gekenmerkt door beperking.