Naguib Mahfouz onderzoekt in zijn boek Palace Walk de diepe emoties en verlangens die in muziek worden uitgedrukt. Hij benadrukt hoe liedjes verlangen en passie kunnen oproepen en luisteraars in een rijk van intense gevoelens en herinneringen kunnen trekken. Het verband tussen muziek en de menselijke ervaring staat centraal in het begrijpen van de reizen van de personages in de roman.

Dit idee suggereert dat muziek dient als een krachtige katalysator voor intimiteit en reflectie, waardoor de binnenste gedachten van individuen worden onthuld. De beelden van opname in nummers benadrukt de diepe impact die melodieën en teksten kunnen hebben op iemands hart, waarbij de essentie van verlangen en verlangen vastlegt dat het verhaal doordringt.