Over honderd jaar zullen mensen op ons terugkijken en lachen. Ze zullen zeggen: 'Weet je wat mensen vroeger geloofden? Ze geloofden in fotonen en elektronen. Kun je je iets geks voorstellen? ' Ze zullen goed lachen, want tegen die tijd zullen er nieuwere betere fantasieën zijn ... en ondertussen voel je de manier waarop de boot beweegt? Dat is de zee. Dat is echt. Ruik je het zout in de lucht? Voel je het zonlicht op je huid? Dat is allemaal echt. Het leven is geweldig. Het is een geschenk om te leven, om de zon te zien en de lucht in te ademen. En er is niet echt iets anders.
(A hundred years from now, people will look back on us and laugh. They'll say, 'You know what people used to believe? They believed in photons and electrons. Can you imagine anything so silly?' They'll have a good laugh, because by then there will be newer better fantasies... And meanwhile, you feel the way the boat moves? That's the sea. That's real. You smell the salt in the air? You feel the sunlight on your skin? That's all real. Life is wonderful. It's a gift to be alive, to see the sun and breathe the air. And there isn't really anything else.)
In deze reflecterende passage uit "The Lost World" van Michael Crichton speculeert de verteller over het toekomstige perspectief van de mensheid, wat suggereert dat mensen huidige wetenschappelijke overtuigingen zullen vinden, zoals die omringende fotonen en elektronen, grappig. Hij verwacht dat toekomstige generaties nieuwe inzichten zullen hebben ontwikkeld, waardoor eerdere overtuigingen schijnbaar naïef worden. Deze gedachte benadrukt de zich ontwikkelende aard van kennis en hoe huidige waarheden ooit kunnen worden beschouwd als verouderd of zelfs belachelijk.
Ondanks deze contemplatie van verschuivende overtuigingen, benadrukt de verteller het belang van tastbare, zintuiglijke ervaringen. Hij wijst op de realiteit van de natuur en dringt aan op een waardering voor de eenvoudige geneugten van het leven: de beweging van de zee, de geur van zoutlucht en de warmte van zonlicht. Deze elementen van het bestaan worden gevierd als echt belangrijk, waardoor lezers eraan herinneren dat de essentie van levend zijn en de wereld om ons heen ervaren een kostbaar geschenk is, veel belangrijker dan abstracte theorieën.