Een klein meisje kwam opgewonden thuis van school en wilde haar tekening delen met haar moeder die in de keuken bezig was. Ondanks het enthousiasme van het kind en de herhaalde pogingen om de aandacht van haar moeder te trekken, bleef de moeder in beslag genomen door de voorbereidingen voor het avondeten en was ze niet volledig betrokken bij haar dochter. Hierdoor ontstond er een moment van ontkoppeling tussen de twee.
Het kind wees op het gebrek aan aandacht van haar moeder en benadrukte dat haar moeder niet "met je OGEN luisterde". Dit duidt op een diepere boodschap over het belang van aanwezig en aandachtig zijn in onze interacties met dierbaren, zelfs te midden van dagelijkse verantwoordelijkheden. Deze anekdote herinnert ons aan de behoefte aan echte verbinding in relaties.