Kurt Vonnegut Jr. reflecteert op de diepgaande maar vaak moeilijke ervaringen die gepaard gaan met het opvoeden van kinderen. Hij impliceert dat hoewel deze momenten diep zinvol zijn, ze meestal buiten het rijk vallen van wat traditioneel wordt vastgelegd in poëzie. De emotionele diepte en complexiteit van ouderschap contrasteren met de thema's die vaak in grote gedichten worden gevierd.

Vonnegut suggereert dat belangrijke gebeurtenissen in het leven, zoals ouderschap, niet adequaat worden afgebeeld in hoge kunstachtige poëzie, die de neiging heeft zich op verschillende onderwerpen te concentreren. Hij wijst erop dat werkt als "Howl" inkapselen niet de ingewikkelde geneugten en worstelingen van het gezinsleven, wijst naar een scheiding tussen echte persoonlijke ervaringen en artistieke expressie.