In Mitch Albom's "The Five People You Meet In Heaven" beschrijft een personage een ontmoeting met een oudere man bij de Stardust Band Shell. De oude man, onderscheiden door zijn snorharen en een linnenkap, geeft een diepgaande waarheid over de onderlinge verbondenheid van het leven. Hij benadrukt het idee dat iedereen elkaar beïnvloedt, waardoor een keten van impact wordt gecreëerd die zich uitstrekt over het bestaan.
De essentie van zijn boodschap ligt in de overtuiging dat hoewel de wereld gevuld is met individuele verhalen, deze verhalen fundamenteel onderling verbonden zijn. Deze openbaring benadrukt dat de levenservaring van elke persoon bijdraagt aan een universeel tapijt, wat suggereert dat de gedeelde mysteries van het bestaan ons allemaal verenigen.