Het citaat weerspiegelt de toenemende fixatie van de mensheid op tijd en benadrukt hoe deze obsessie kan leiden tot een blijvend gevoel van verlies en ontevredenheid. Als mensen hun dagen minutieus beginnen te markeren, voelen ze onvermijdelijk het verdriet over gemiste kansen en inefficiënt gebruik van hun tijd. Deze zorgen strekken zich uit tot de essentie van het leven zelf, waarbij individuen nadenken over hun sterfelijkheid terwijl ze ernaar streven het beste uit elk moment te halen.

Naarmate samenlevingen zich diepgaand bezighouden met het meten van tijd, verandert het in een hulpbron van onschatbare waarde die mensen boven alles koesteren. De druk die door deze tijdsdruk wordt gecreëerd, bevordert een universeel begrip in alle culturen dat het leven kort is en dat dus elke seconde telt. Deze collectieve angst voor de tijd onderstreept een diepgaande verschuiving in de manier waarop mensen het bestaan ​​ervaren, en voedt een voortdurende angst om de kostbare momenten die hun levensreis kenmerken te verspillen.