In de hemel vinden Eddie en Marguerite troost in elkaars aanwezigheid, liggend maar wakker en deelt een diepe emotionele band. Marguerite reflecteert op de aard van dromen op aarde, wat suggereert dat ze de perceptie van het paradijs vormen. Deze connectie in de hemel staat in contrast met Eddie's vorige leven, waar hij zich vaak ver van God voelde en onzeker was over Zijn aanwezigheid in zijn leven.

Tijdens hun intieme momenten vraagt ​​Eddie zich af of God zich bewust is van zijn bestaan ​​in de hemel. Marguerite stelt hem gerust met een glimlach en bevestigt dat God weet dat hij daar is. Deze uitwisseling onthult de strijd van Eddie met geloof en erkenning en benadrukt de uitdagingen die hij in het leven stond met betrekking tot zijn relatie met het goddelijke. In deze serene omgeving begint Eddie die gevoelens te verzoenen en troost te vinden in de liefde die zelfs zijn twijfels overstijgt.