Schoonheid kan een plaag zijn en om te onthouden dat er uiteindelijk vervaagd uitziet, maar de schoonheid in haar was voor altijd. Ze had dat graag gehoord. Het had de ring van de waarheid.
(beauty could be a scourge, and to remember that looks faded eventually, but the beauty inside her was for ever. She had liked hearing that. It had the ring of truth to it.)
Het citaat onderzoekt de dualiteit van schoonheid, wat suggereert dat, hoewel externe uiterlijk bedrieglijk en vluchtig kan zijn, echte innerlijke schoonheid duurzaam is. Dit perspectief bevordert het idee dat het waarderen van iemands karakter en vriendelijkheid veel belangrijker is dan fysieke aantrekkelijkheid.
De hoofdrolspeler vindt troost in deze wijsheid en waardeert het idee dat ware schoonheid van binnenuit komt, resoneert met een diep gevoel van waarheid. Het dient als een herinnering dat naarmate de tijd verstrijkt en er afneemt, de kwaliteiten die de waarde van een persoon definiëren eeuwig blijven.