Vóór het invloedrijke adres van Paul Volcker werden obligaties voornamelijk gezien als veilige, conservatieve investeringen voor diegenen die hun besparingen wilden beschermen tegen de onvoorspelbaarheid van de aandelenmarkt. Beleggers beschouwden zich traditioneel obligaties als een veilige optie voor het behoud van kapitaal, waarbij de risico's worden vermeden die verband houden met meer volatiele financiële strategieën.

Na de toespraak van Volcker verschoof de perceptie van bindingen echter dramatisch. Ze transformeerden in voertuigen voor speculatie en het creëren van rijkdom en trokken beleggers aan die hun potentieel voor winst willen benutten. In plaats van alleen als een veilige haven te dienen, begonnen obligaties actief te worden verhandeld en gespeculeerd, met de nadruk op hun nieuwe status als een meer dynamisch actief in het financiële landschap.